ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, σκέφτηκα από επαγγελματική διαστροφή να βάλω έναν τίτλο στην ομιλία σήμερα. Ο πρώτος που μου ήλθε στο μυαλό είναι να πω «άρξατε πυρ». Ο δεύτερος είναι «εσχάτη προειδοποίηση» και ο τρίτος είναι «παρ΄ τ΄ αυγό και κούρευτο».
Ήθελα να απευθυνθώ σήμερα στους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, στους Βουλευτές εκείνους με τους οποίους έχουμε πολεμήσει χρόνια στο μετερίζι του καλού αγώνα εναντίον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των φασιστικών μεθοδεύσεων της δεκαετίας του ΄80 για τη φασιστική τηλεόραση, με εκείνους οι οποίοι υπήρξαν σχεδόν πολιτικά παιδιά μου, εκείνοι οι οποίοι μεγάλωσαν με την TV PRESS στο σπίτι τους. Και μερικοί από σας μου χρωστάτε μερικές κασέτες να τις επιστρέψετε!
Απευθύνομαι σε σας και δεν απευθύνομαι στην Κυβέρνηση γιατί αυτή είναι απαξιωμένη ούτως ή άλλως στην κοινή γνώμη. Είναι απαξιωμένοι άλλοι γι΄ αυτά που έχουν κάνει και άλλοι γι΄ αυτά που δεν έκαναν ενώ θα έπρεπε να κάνουν. Απευθύνομαι σε σας γιατί είσθε το υγιές κομμάτι αυτής της μεγάλης παράταξης. Και βεβαίως αν ήταν ο Πρωθυπουργός στην Αίθουσα θα του έλεγα ότι το μέλλον δεν είναι δίπλα του, αλλά απέναντί του για να το καταλάβει. Γιατί αν επιμένει ότι το μέλλον είναι δίπλα του θα είναι χειρότερα σε λίγο καιρό απ΄ ό,τι είναι σήμερα. Και σήμερα συμφωνείτε όλοι ότι είναι στο ναδίρ του ο κ. Καραμανλής.
Έρχομαι λοιπόν σε σας και κάνω μια έκκληση στη σοβαρότητά σας στην ευφυΐα σας, στην ευθύνη σας. Εάν πρωθυπουργός ήταν ο κ. Παπανδρέου -χτύπα ξύλο- και κυβέρνηση ήταν όλοι αυτοί οι κύριοι που βλέπετε από δω και μέσα σε ένα χρόνο είχαν τις εξής επιδόσεις ομόλογα, σκάνδαλο Ζαχόπουλου όπου στη φυλακή πήγε το θύμα, είχαν το σκάνδαλο της SIEMENS με συγκεκριμένη αναφορά σε πρόσωπα του δικού σας χώρου εάν είχαν αποπέμψει κακήν κακώς τον ελεγκτή του μαύρου χρήματος το Ζορμπά προφανώς για να μη βγουν πράγματα στην επιφάνεια εάν είχαν το Βατοπέδι και όλο αυτό το σκάνδαλο, εάν είχαν τον άκρατο πλουτισμό κάποιων μέσα στην Αίθουσα, εάν είχαν όλες αυτές τις φορολογικές αταξίες Υπουργών τους τι θα κάνατε; Θα φωνάζατε, θα ουρλιάζατε! Είσθε τίμιοι; Είσθε τίμιοι για μένα. Θα τους καταποντίζαμε; Θα φωνάζαμε; Θα σηκωνόμαστε όρθιοι; Θα σηκώναμε το ανάστημά μας για τα ανομήματα που θα έκανε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που σας περιέγραψα; Τώρα γιατί σιωπάτε; Γιατί σας κρατάει πολύ έξυπνα ο κ. Καραμανλής το «τυράκι» του ανασχηματισμού. Και ο μεν κ. Καραμανλής επειδή ξέρει πού βρίσκεται δεν έκανε τον ανασχηματισμό τότε που έπρεπε και τον κρατάει για να περάσει η σημερινή μέρα. Και από την άλλη πλευρά ο κ. Παπανδρέου δεν κατέθεσε την πρόταση για την προανακριτική επιτροπή για να γίνει πρώτα ο ανασχηματισμός, να υπάρξουν δυσαρεστημένοι μεταξύ υμών και εκείνων που θα λείπουν για να μπορέσει μήπως και εισπράξει το κάτι τι κατά την ψηφοφορία για την προανακριτική επιτροπή.
Δηλαδή συμπεριφερόμαστε στους θεσμούς σαν να παίζουμε τάβλι, σαν να παίζουμε πλακωτό. Γι΄ αυτό ο λαός θα σας ανοίξει τις πόρτες και θα σας πει «φεύγα» και στον έναν και στον άλλον. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ερωτώ λοιπόν: Γιατί δεν είμαστε τίμιοι να πούμε ότι αυτή η Κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς; Τι είναι η ψήφιση του προϋπολογισμού; Είναι ο απολογισμός μιας χρονιάς. Δεν είναι μόνο τα αμείλικτα νούμερα του κ. Αλογοσκούφη, είναι η πολιτική μιας χρονιάς. Ή δεν είναι έτσι; Η ψήφιση του προϋπολογισμού είναι μια πρόταση μομφής ή εμπιστοσύνης αν θέλετε. Αυτό ψηφίζουμε τώρα. Άκουσα την απελθούσα κυρία Μπακογιάννη να λέει διάφορα. Μα δεν μου είπε τη μεγάλη γκέλα κύριε Γείτονα και εκεί έπρεπε να εστιάσουμε. Όλος ο κόσμος κύριε Παπουτσή, έβλεπε ότι έρχεται ο Ομπάμα και οι τυφλοί. Και εμείς πήγαμε και δώσαμε 500.000 ευρώ ενίσχυση στην Αριζόνα στο ταμείο του Μακέιν! Και στείλαμε τον πρεσβευτή της χώρας. Τόσο μακριά βλέπει αυτή η Κυβέρνηση! Πήγαμε και ποντάραμε στο Μακέιν και μας περιμένουν σήμερα στη γωνία. Τόσο επικίνδυνοι είναι! Είναι τόσο επικίνδυνοι που στέλνουν την Υπουργό Εξωτερικών στη Θράκη. Τι σημαίνει αυτό; Αυτόματη διεθνοποίηση του θέματος της Θράκης. Να στείλετε τον Υπουργό Εσωτερικών να κάνει τις παροχές και να ό,τι θέλετε. Στέλνουμε στη Θράκη την Υπουργό Εξωτερικών; Δηλαδή τι αναγνώριση είναι αυτή; Ότι δεν είναι δικό μας έδαφος και στέλνουμε την Υπουργό Εξωτερικών; Πήγε η Υπουργός Εξωτερικών στη Μεσσηνία; Πήγε η Υπουργός Εξωτερικών στην Αιτωλοακαρνανία; Αυτές είναι οι γκάφες τις οποίες κάνετε.
Επαναβαλκανοποιήσατε την Ελλάδα και αυτό είναι μέγα έγκλημα.
Και δεν ξέρω ο κ. Καραμανλής τι είδους ζυγαριά θα πάρει στα χέρια του και αν θα ζυγίσει αύριο ή μεθαύριο οποτεδήποτε κάνει τον ανασχηματισμό με αυτά που του λέω. Γυρίσαμε στα Βαλκάνια την Ελλάδα. Οι Τούρκοι αμφισβητούν ως και τις ακτές της Εύβοιας, το είδατε χθες και προχθές. Για να μην πω το τι ακούσαμε όσοι πήγαμε προχθές στην κηδεία του Τάσσου Παπαδόπουλου! Ως και τα μακάβρια ανέκδοτα, τα οποία βγήκαν την ίδια ημέρα της ταφής του και της κηδείας του από τους Κύπριους, γιατί ο απελπισμένος, όταν δεν μπορεί να πιαστεί από πουθενά, πιάνεται από τη λοιδορία. Αυτή είναι η πραγματικότητα για την εξωτερική πολιτική της χώρας. Μπορεί να είστε υπερήφανοι, λοιπόν, κατά καμία έννοια γι΄ αυτά τα οποία έχετε πράξει ή διαπράξει; Και ερωτώ, λοιπόν, τους τίμιους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας: Είστε υπερήφανοι για τη διαγωγή την οποία έδειξε η Κυβέρνησή σας τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες; Εγώ θέλω εδώ να βγει ένας και να πει: «Ναι, είμαι υπερήφανος. Τα πήγε θαυμάσια δεκαπέντε ημέρες τώρα». Ακόμα καίγεται έξω η Αθήνα, τώρα καίγεται. Δεκαπέντε μέρες καίγεται η Αθήνα και δεν πήγε κανείς να χτυπήσει την πόρτα, κλοτσιές, να μπει μέσα στο Μαξίμου να του πει: «Τι κάνεις; Καίγεται η Ελλάδα. Ξεφτιλίζεται η Ελλάδα, μειώνεται η Ελλάδα». Ή δεν είναι έτσι; Ή δεν είναι έτσι με τα μηνύματα που στέλνουμε, οι εικόνες που παίζουν; Πρωταγωνιστές ενός άθλιου έργου, το οποίο εσείς το επιτρέπετε και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το επιτρέπετε. Ρώτησα προχθές τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο και ρώτησα και τον Πρωθυπουργό: «Σκότωσε κανείς κανέναν; Γιατί κουβαλάτε αυτές τις ενοχές; Γιατί φοβάστε να σηκώσετε το ανάστημά σας; Σε σας έμελλε να σηκώσετε το ανάστημα». Όταν χρειάστηκε να σηκώσει το ανάστημα το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το έκανε. Το 1995 έδωσε εντολή και μπούκαραν μέσα στο Πολυτεχνείο και μάζεψαν πεντακόσιους τέσσερις. Τι φοβάστε, λοιπόν; Δεν πρέπει να λάβουμε μέτρα; Τι περιμένουμε; Επανάληψη της ιστορίας του Καραγκιόζη, ότι «θα κουραστεί να με δέρνει, θα ιδρώσει, θα κρυώσει και θα πεθάνει»; Δηλαδή, θα τελειώσουν τα καύσιμα στις μολότοφ; Αυτό περιμένετε; Έχετε μιλήσει με κάποιον που μένει στο κέντρο της Αθήνας; Έχετε πάει να ψωνίσετε από έναν καταστηματάρχη από αυτούς που καίγονται καθημερινώς; Τι κάνετε; Τι πράττετε; Σας άκουσα προηγουμένως που χειροκροτούσατε. Χειροκροτούσατε πάνω στα αποκαΐδια μιας Αθήνας; Τι δεχόσαστε; Τι ανεχόσαστε και γιατί το ανεχόσαστε; Και γιατί το επιτρέπετε; Και μέχρι πότε θα το επιτρέπετε; Αυτό είναι το ζητούμενο. Γιατί δεν παίρνετε πρωτοβουλίες;
Εμείς έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις, προτάσεις για να φύγουμε απ΄ αυτήν την κοινωνική κρίση ή μάλλον ακρισία κάποιων. Γιατί ακούστε, κυρίες και κύριοι. Ας μαζέψουμε τους καλύτερους όλων των κομμάτων στα οικονομικά. Δεν ξέρω ποιος ασχολείται στο Κ.Κ.Ε., ας πούμε ότι είναι ο κ. Σκυλλάκος, ας πούμε ότι είναι ο κ. Δραγασάκης από το Συνασπισμό, ας πούμε ότι είναι η κ. Κατσέλη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ας πούμε ότι είναι καλύτερος ο κ. Αλογοσκούφης, ο Βορίδης από εμάς. Και βγάζουν το ιδανικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση. Θα βγούμε από την κρίση με τις φωτιές και τις βόμβες; Εάν δεν σταματήσουμε τις βόμβες, ματαιοπονούμε. Να φέρουμε και το φίλο του κ. Παπανδρέου με το Νόμπελ Οικονομίας.
Δεν πρόκειται κανείς να μας βγάλει από την κρίση, εάν δεν σταματήσουμε αυτό το οποίο συμβαίνει έξω. Και ερωτώ: Είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε ή ο καθένας περιμένει το κάτι τι του απ΄ αυτήν την κρίση; Ή ο κ. Παπανδρέου περιμένει την τρικλοποδιά της Νέας Δημοκρατίας για να δει τι θα γίνει; Και ξέρετε, το είπα και το επαναλαμβάνω: Η πιο παλικαρίσια στάση ήταν απ΄ αυτόν που βρίσκεται ακριβώς απέναντί μου, από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Ξεκάθαρες κουβέντες. Εσείς τι είπατε; Θέλω να ακούσω τι είπε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτές τις μέρες. Δεν ψελλίζετε τίποτα, ούτε καν μιλάτε, για να δείτε πού θα πάει η ζυγαριά.
Εμείς έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και όποιος θέλει τις ακούει. Πρώτον, ιδιώνυμον η κουκούλα. Όποιος φοράει κουκούλα, κατευθείαν από το αφτί στον Εισαγγελέα, ανεξαρτήτως γιατί τη φοράει. Η κουκούλα πρέπει να είναι ιδιώνυμο. Και μην φοβάστε τη λέξη ιδιώνυμο. Σας παραπέμπω στον πολιτικό σας πρόγονο, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Δεν είναι φασιστικό το μέτρο και δεν είναι δικής μου εμπνεύσεως. Να πάρετε να δανειστείτε από το γερμανικό νόμο τι σημαίνει όταν κάποιος πλησιάζει αστυνομικό με μολότοφ. Δεν σας λέω να βγάλετε δικό σας νόμο. Να αντιγράψετε το νόμο των σοσιαλιστών στη Γερμανία, όταν πλησιάζει αναρχικός ή κουκουλοφόρος με μολότοφ τον αστυνομικό.
Και επιτέλους, να ανατάξουμε το κύρος της Αστυνομίας. Βγήκαμε πρώτοι εμείς να σχολιάσουμε την Αστυνομία, βιαστικά, άμεσα, «εν ψυχρώ δολοφονία», και βγάζει η βαλλιστική σήμερα άλλα πράγματα και ντρεπόμαστε γι΄ αυτά τα οποία βγαίνουν. Και βεβαίως, το αίμα του παιδιού δεν γυρίζει πίσω και το παιδί είτε στο σκοτώσει κάποιος με το αυτοκίνητο άθελά του ή στο πυροβολήσει, εσύ έχασες το παιδί σου και ο πόνος που έχασε το παιδί μια μάνα, είναι μεγάλος. Όμως, δεν θα αφήσουμε την παραποίηση των γεγονότων να μας λοξοδρομήσουν. Είμαστε εδώ οι πολιτικοί ταγοί του τόπου και δεν θα οδηγούμεθα από τα γεγονότα του πεζοδρομίου. Εμείς θα οδηγήσουμε το πεζοδρόμιο εις την ευθεία της λογικής επεξεργασίας των πραγμάτων.Απαξιώθηκε ο αστυνομικός εντελώς. Ποιος είναι ο αστυνομικός; Ο γιος του αγρότη ψηφοφόρου σας είναι, ο γιος του εργάτη είναι, ο γιος του δημοσίου υπαλλήλου είναι. Δεν είναι ο γιος του κεφαλαίου, δεν είναι ο γιος του Βαρδινογιάννη, δεν είναι ο γιος του Κόκκαλη. Αυτός είναι ο αστυνομικός και τον έχετε εξευτελίσει. Την επόμενη Κυριακή -και το λέω με ντροπή και ζητάω συγγνώμη εγώ εκ μέρους όποιου θέλει να δώσει συγγνώμη στους αστυνομικούς- ήταν ο γάμος ενός συμπαθέστατου αστυνομικού και με πήρε τηλέφωνο και μου λέει: «Πρόεδρε, ακυρώνεται. Μην ανέβεις στη Θεσσαλονίκη». «Γιατί ακυρώνεται, παιδί μου;». «Γιατί δεν μπορώ να αντέξω το βλέμμα που με κοιτάζουν οι συγγενείς της νύφης». Το καταλάβατε; Το καταλάβατε πού φέρατε τα πράγματα; Να ντρέπονται να δουν την οικογένειά τους. Έχετε σκεφτεί ότι στους πενήντα χιλιάδες αστυνομικούς που έχουμε, έχουμε εκατόν πενήντα χιλιάδες παιδιά που πάνε σχολείο και δεν τα παίζουν τα άλλα παιδιά, γιατί όλα αυτά τα παιδιά είναι παιδιά των «δολοφόνων»; Και είμαστε ικανοποιημένοι μ΄ αυτό που φέραμε εκεί και δεν σηκώθηκε κανείς να πει όχι, δεν είναι έργο της Αστυνομίας η πράξη ενός, που ακόμα εν πάση περιπτώσει δεν έχει επαρκώς φωτιστεί από τη δικαιοσύνη της χώρας. Δεν ευθύνονται όλοι οι δημοσιογράφοι, εάν ένας δημοσιογράφος τα παίρνει. Δεν φταίνε όλοι οι Βουλευτές, εάν κάποιος έβαλε το χέρι βαθιά στο Βατοπέδιο. Αισθάνεστε εσείς ενοχή, γιατί κάποιοι στο Βατοπέδιο έπραξαν, όπως έπραξαν; Αισθάνεστε καμία ενοχή εσείς οι Βουλευτές γιατί κάποιοι γέμισαν τους λογαριασμούς τους; Γιατί τα φορτώσαμε όλα συλλήβδην στην Αστυνομία; Για ποιο λόγο; Έχουμε τη δύναμη και το θάρρος να ζητήσουμε μία συγγνώμη από την Αστυνομία; Να πάμε την παραμονή των Χριστουγέννων μία διακομματική Επιτροπή εκεί στα ΜΑΤ. Πού φθάσαμε; Επίθεση των κουκουλοφόρων στο στρατηγείο των ΜΑΤ να καίνε τα αυτοκίνητα απ΄ έξω και οι άλλοι να κάθονται παθητικά. Και μου έλεγε το παιδί που ήταν στο δέντρο από κάτω: «Δεν με ενοχλούσε που με φτύνανε χθες, δεν με ενοχλούσε που με φτύνανε, με ενοχλούσε ότι προκαλούσαν τη μνήμη της μάνας μου που έχει πεθάνει».
Και αυτό το παιδί πρέπει να έχει νεύρα σιδερένια, να μην απαντά. Και μία εφημερίδα της Λακωνίας με πέντε ανθρώπους εκεί, ο ένας ανήκει στο ΛΑ.Ο.Σ., ο άλλος στη Νέα Δημοκρατία, ο άλλος στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ένας είναι στην Αριστερά, δεν διευκρίνισε σε ποιο από τα δύο Κόμματα της Αριστεράς, απεφάσισαν να μαζέψουν πέντε δραχμές και να τις δώσουν στα παιδάκια, στην οικογένεια του αστυνομικού και στην αδελφή του αστυνομικού που είναι σε ίδρυμα κλεισμένη, άτομο με ειδικές ανάγκες. Και βγήκαν οι τηλεοράσεις και βρίζανε. Είναι η ίδια πεντάρα που σας ενημερώνω πριν από ένα χρόνο περιθάλψει είχε τα δύο Αλβανάκια, όταν είχε σκοτωθεί ο πατέρας τους και δεν είχαν μπει στο πρόγραμμα χρηματοδοτήσεως που έκανε τότε η Εθνική Τράπεζα. Από την ίδια ομάδα. Είμαστε εύκολοι, λοιπόν, να πυροβολούμε προς κάθε κατεύθυνση. Επιβάλλεται, λοιπόν, να επιστρέψει η ευνομία και η ευταξία στην Ελλάδα. Δεν μπορείτε, κύριοι της Κυβέρνησης, να επιβάλλετε το νόμο. Έχουμε δημοκρατία κάτω στα Ζωνιανά, έχουμε δημοκρατία στα Εξάρχεια, έχουμε δημοκρατία στο Ζεφύρι, έχουμε δημοκρατία τον τελευταίο καιρό στις πόλεις που έχουμε πανεπιστημιακές σχολές ή έχουμε κατάλυση της δημοκρατίας; Δεν είναι κατάλυση της δημοκρατίας αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα; Μπορεί να επιβληθεί ο νόμος; Μπορεί σήμερα, τώρα, αυτήν τη στιγμή, να φύγει μία Επιτροπή της Βουλής και να πάμε να δούμε τι συμβαίνει στα Εξάρχεια; Μπορεί; Εμείς είμαστε, εννοείται, η εκλεγμένη εξουσία του λαού. Έχουμε τη δύναμη να πάμε τώρα στα Εξάρχεια να έχουμε μια ιδίοις όμμασι αντικειμενική εικόνα τι συμβαίνει; Το πρώτο που πρέπει να επιστρέψει είναι η ευνομία. Θα προχωρήσετε σε ιδιώνυμο.
Και καταργήστε το καταργημένο άσυλο. Τι εννοώ: Είναι καταργημένο σήμερα τοις πράγμασι, ή δεν είναι; Είναι μόνο για φοιτητές το άσυλο; Όταν μπαίνουν μέσα τα κακοποιά στοιχεία, δεν έχει καταργηθεί εν τοις πράγμασι; Γιατί έγινε το άσυλο; Για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Και μπορεί ο νεαρός των 18 ετών, των 19 ετών να αναπτύξει τις θέσεις του όταν ο κουκουλοφόρος είναι μέσα στην αίθουσα; Εάν δεν συμφωνεί ο κουκουλοφόρος μαζί του και θέλει το παιδί να πει «θέλω σπουδές, δεν με ενδιαφέρουν αυτά», τολμά να το πει; Μπορεί ένα παιδί να πει ότι «εγώ είμαι υπέρ του άρθρου 16»; Μπορεί να το πει με τον κουκουλοφόρο μέσα; Άρα, λοιπόν, δεν υπάρχει ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Έχει καταργηθεί το άσυλο. Και η δική μας πρόταση είναι να υπάρχει εισαγγελέας. Να υπάρξουν δέκα εισαγγελείς από την πολιτεία και να εκλέγει η σύγκλητος αυτόν που θέλει, αυτόν που θα υπερασπίζεται τη δημόσια περιουσία. Δεν θα επιβάλουμε εμείς κανέναν. Θα πει «αυτοί οι δέκα είναι, διαλέξτε και ψηφίστε εσείς οι καθηγητές ποιον θέλετε να προστατεύει την περιουσία του δημοσίου». Ποιος θα πληρώσει τις ζημιές;
Δεν ξέρετε τι συμβαίνει σήμερα στο πολυτεχνείο, ή κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας; Δεν ξέρετε ότι εκεί μέσα είναι άντρο ορμητηρίου του αντάρτικου των πόλεων; Δεν ξέρετε ότι εκεί, στα υπόγεια, υπάρχει ολόκληρο εργαστήριο μολότωφ; Πώς το επιτρέπουμε δηλαδή; Πρέπει, λοιπόν, να αναλάβουμε ευθύνες.
Και άκουσα τον κ. Παυλόπουλο να λέει «άφησα να κάψουν την πόλη, γιατί φοβήθηκα το αίμα». Ποιος θέλει αίμα; Είπα και προχθές ότι το αίμα ξεπλένεται με νερό, δεν ξεπλένεται με αίμα. Αλλά θα έχετε περισσότερο αίμα με την υποχώρηση που κάνετε. Και είδατε το αίμα του Περιστερίου, που είναι εντελώς διαφορετικό από το αίμα των Εξαρχείων. Θα σας έρχονται κάθε μέρα και περισσότερα κρούσματα αυτοδικίας. Διαλύθηκε η δημοκρατία, αναλάβετε τις ευθύνες. Έχουμε κατάλυση της δημοκρατίας. Αυτό έχουμε. Και όταν λέμε «κατάλυση της δημοκρατίας», τότε πρέπει να πάμε σε ειδικά δικαστήρια. Ξέρετε γιατί ο Απόστολος Παύλος δεν δικάστηκε στην αγορά; Διότι αυτό που έκανε ήταν κατάλυση του πολιτεύματος των Αθηνών και τον πήγαν στον Άρειο Πάγο, στο δικαστήριο του Θεού του Πολέμου, τον Άρη. Μήπως λοιπόν και εμείς πρέπει να σκεφθούμε σήμερα ότι πρέπει να υπάρχουν ειδικής μορφής δικαστήρια που να δικάζουν τους κουκουλοφόρους; Ποιος δικαστής τολμάει σήμερα να δικάσει κουκουλοφόρο; Συλλαμβάνει η αστυνομία. Δεν σας δημιουργήθηκε ποτέ το ερώτημα, «τόσους μαζεύουν, γιατί δεν πάει κανείς μέσα;». Φοβάται ο δικαστής και δικαίως. Όταν βλέπει ο δικαστής ότι τρέμει η εκτελεστική εξουσία, σου λέει, «εγώ θα πάω να βγάλω το φίδι από την τρύπα;». Και αυτή τη δημοκρατία βιώνουμε σήμερα. Θα δώσουμε, λέει, άλλα 50% κονδύλια διαφήμισης του τουρισμού. Ναι, και να βάλει η κ. Μπακογιάννη τις φωτιές για διαφήμιση. «Ελάτε να ζεσταθείτε στην Ελλάδα». Μα, είστε σοβαροί; Ακούω τα μέτρα που λέτε: Ανοιχτά τα ξενοδοχεία, ανοιχτά τα δωμάτια. Εγώ δεν θέλω ανοιχτά τα δωμάτια, κύριε Αλογοσκούφη, τα θέλω γεμάτα με τουρίστες, για να μπορέσουμε να βγούμε από την ύφεση. Μας πυροβολούν εκεί που έχουμε ανάγκη, τους άδηλους πόρους. Γιατί αν περιμένουμε από τη βιομηχανία, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να μας βγάλει επάνω και χρειάζεται μια σειρά μέτρων.
Πέρα, λοιπόν, από τα θέματα της ευταξίας, τα οποία είναι απαραίτητα, να αναλάβετε ευθύνες -διαφορετικά θα αναλάβετε την ευθύνη της αυτοδικίας, η οποία έρχεται- και να προχωρήσετε. Με χαϊδάκια δεν γίνεται. Μακάρι να μπορούσαμε να επιβάλουμε την τάξη σε όλους αυτούς με τις γαρδένιες που μοίραζαν τα παιδιά.
Και το κακό ξεκίνησε με τις καταλήψεις. Νομιμοποιήσαμε τις καταλήψεις. Νομιμοποίηση υπάρχει και της αποχής. Έχει δικαίωμα της αποχής ο οποιοσδήποτε. Από πότε η κατάληψη είναι νομιμοποίηση; Και αν θέλετε, σε αυτή την κρίση που βρισκόμαστε, να επαναφέρετε το άρθρο 4 του Ευάγγελου Γιαννόπουλου, ότι κουμάντο κάνει η πλειοψηφία των εργαζομένων. Η πλειοψηφία των μαθητών συν ένα και όχι η πλειοψηφία της κλίκας που μπορεί και ελέγχει τα υπόλοιπα παιδιά κάτω από φοβικά σύνδρομα. Ποιοι κυβερνούν σήμερα σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις της βίας; Βεβαίως το παιδί έχει δικαίωμα να αντισταθεί, αλλά να θέλουν τα περισσότερα και όχι τα λιγότερα να τα επιβάλουν στα περισσότερα.
Και θέλω να μάθετε ορισμένα πράγματα, γιατί εδώ είναι η στιγμή της αλήθειας. Ο ένας εκ των πιτσιρικάδων που ήταν δίπλα στον Αλέξη, όπου κανείς δεν αμφισβητεί ότι είναι ένα παιδί μιας καλής οικογένειας, πήγε και πολιόρκησε μεγάλο κανάλι προχθές και βγήκε ένας δημοσιογράφος αριστεριστής, ο οποίος κινείται αριστερότερα από ό,τι κινείστε εσείς της Αριστεράς, και πήγε να πάρει το λόγο και τον προκάλεσε. Ξέρετε τι μου είπε; «Ήμουν έτοιμος να του ρίξω καρπαζιά, αλλά εκείνη την ώρα μου είπε ότι είμαι ο φίλος του Αλέξη, τον οποίο εμείς είχαμε κάνει ήρωα, ή σχεδόν ήρωα αυτές τις μέρες». Αυτά είναι τα πραγματικά περιστατικά. Πρέπει, λοιπόν, να βρούμε την τόλμη να τα αντιμετωπίσουμε.
Καλή η εικόνα των παιδιών που εξεγείρονται και έτσι πρέπει, νέοι είναι. Ό,τι λένε τα παιδιά είναι σωστό; Όχι, τα παιδιά λένε και σωστά, αλλά δεν σημαίνει πως ό,τι λένε είναι και σωστό. Και αυτό δεν είναι δικό μου, έρχεται από τον Πλάτωνα. Δεν σημαίνει, δηλαδή, επειδή τα παιδιά θέλουν κάτι, σώνει και καλά είναι καλό. Αν ήταν έτσι τα πράγματα εδώ και χιλιάδες χρόνια, δεν θα είχαμε ανάγκη των παιδαγωγών, δεν θα υπήρχε καν σαν έννοια. Αλλά τι είδους παιδαγωγοί είμαστε σήμερα των παιδιών που τους λέμε κάντε ό,τι γουστάρετε, πετάξτε πέτρες στα αστυνομικά τμήματα, πετάξτε πέτρες εναντίον οποιουδήποτε σας αρέσει. Και από πίσω έρχεται το «ποιητικό», οι κουκουλοφόροι και πίσω από τους κουκουλοφόρους έρχονται τα τεθωρακισμένα των προβοκατόρων. Και χαίρομαι που το Κ.Κ.Ε. υιοθέτησε την άποψή μου ότι υπάρχουν ξένα και ντόπια κέντρα, τα οποία ενεργούν παράλληλα με τους κουκουλοφόρους. Γιατί την πρώτη μέρα που το είπα σ΄ αυτή την αίθουσα, ακούστηκε λίγο περίεργα από κάποιους. Και ερχόμαστε στο θέμα των διαδηλώσεων. Να έχει την ευθύνη κάθε διαδήλωσης αυτός που την οργανώνει για οποιαδήποτε ζημιά θέλει γίνει από τον οποιονδήποτε. Πώς μπορεί το Κ.Κ.Ε. και περιφρουρεί; Γιατί δεν είδαμε από συγκέντρωση του Κ.Κ.Ε. να φεύγουν κουκουλοφόροι και να καίνε γύρω-γύρω; Γιατί; Είναι πιο ικανοί; Είναι πιο μάγκες; Ξέρουν και περιφρουρούν καλύτερα; Γιατί κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να περιφρουρήσουν τις οργανώσεις αυτές που εξελίσσονται σε εκδηλώσεις βίας; Γιατί δεν μπορεί η ΓΣΕΕ να το κάνει αυτό; Και δεν μπορούν. Αν, λοιπόν, θέλουν διαδήλωση, η διαδήλωση θα γίνεται με κανόνες που θα διασφαλίζεται η τάξη και ο νόμος. Και επιτέλους, σε αυτή την περίοδο που ζούμε, κύριε Αλογοσκούφη και για όσο χρονικό διάστημα δεν μπορείτε να αποκαταστήσετε την τάξη, να κάνετε χρήση του άρθρου 11, όταν σε κάθε διαδήλωση έχουμε φωτιές. Το ξέρετε, τις περιμένετε, καίγεται η Αθήνα και κάνει το σταυρό του ο καθένας «μην καεί το δικό μου μαγαζί», «το δικό μου αυτοκίνητο», «το δικό μου περίπτερο». Για ποιο προϋπολογισμό θέλετε να μιλήσουμε σήμερα, κύριε Αλογοσκούφη, όταν έξω επικρατεί αυτό το χάος; Ποιοι αριθμοί να ευημερήσουν; Πείτε μου. Ερχόσαστε εδώ και φέρνετε έναν προϋπολογισμό, που ξέρετε και σεις ότι δεν θα εφαρμοστεί. Αν εφαρμοστεί αυτός ο προϋπολογισμός, εγώ δεσμεύομαι του χρόνου να φέρω ένα λύκο στην πλάτη από την Καστοριά περπατώντας στην εθνική οδό και γελώντας. Και θα γελάω γιατί ο Αλογοσκούφης θα κουβαλάει αρκούδα. Γι΄ αυτό θα γελάω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Είναι δυνατόν; Τουλάχιστον αυτό που θα κάνετε ως απόδραση από αυτό το στείρο προϋπολογισμό, να πάμε σε δωδεκατημόρια, κάθε μήνα και να βλέπουμε. Αυτή είναι η κατάσταση. Εμείς, ως δύναμη σοβαρότητας και υπευθυνότητας, που μας το αναγνώρισαν όλες οι πολιτικές πλευρές και ο Τύπος και ο κόσμος, συνεχίζουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Θέλουμε εθνική συνεννόηση. Η χώρα είναι σε κρίση. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε επιτέλους, αδυνατούμε μεταξύ μας να συνεννοηθούμε. Τι είναι εκείνο που απαγορεύει σ΄ αυτή την οικονομική και κοινωνική κρίση, να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε; Να βρεθούμε οι πέντε πολιτικοί Αρχηγοί και να βρεθούν και οι δύο πρώην Πρόεδροι Δημοκρατίας και οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί. Εμπιστευτήκαμε την Ελλάδα τριάντα χρόνια σε αυτούς τους τέσσερις. Με ενδιαφέρει και η εθνική αφύπνιση του Σαρτζετάκη, με ενδιαφέρει και η σωφροσύνη του Στεφανόπουλου, με ενδιαφέρει και ο πείθιος λόγος του Μητσοτάκη, με ενδιαφέρει και η αγωνία του κ. Σημίτη. Έχουμε φθάσει εδώ μέσα να μη μιλάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στον Πρωθυπουργό για οκτώ χρόνια. Πού φθάσαμε; Δεν μιλάτε στον Πρωθυπουργό σας; Να τον ακούσετε. Εγώ θέλω, λοιπόν, να έρθουν εδώ πέντε και τέσσερις εννιά και ένας ο Πρόεδρος δέκα, να καθίσουμε να δούμε τι συμβαίνει.
Εξάλλου ο Σημίτης δεν μας έβαλε στην ΟΝΕ; Δεν ξέρει τα πραγματικά μεγέθη της οικονομίας; Δεν ήξερε πού το πράγμα τράβαγε; Δεν θα πει μια χρήσιμη κουβέντα; Δεν θα ακούσουμε κάτι χρήσιμο; Τους απορρίπτουμε όλους.
Εγώ έχω μεγάλες πολιτικές διαφωνίες με το Σημίτη και ξέρετε εσείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πόσο σκληρά τον πολέμησα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έγινα σημιτικός τώρα. Η ανάγκη των πραγμάτων όμως επιβάλλει να ακούσουμε τον οποιονδήποτε διαθέτει λίγη πείρα. Γιατί μόνοι τους δεν μπορούν. Να πού τα πήγαν τα πράγματα! Γιατί λοιπόν δεν ερχόσαστε σε μια εθνική συνεννόηση και γιατί προτιμάτε αυτό που γίνεται, το υπόγειο ρεύμα, εδώ και τρία χρόνια, να βγαίνει ένας από δω και να λέει «συγκυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Νέας Δημοκρατίας», να βγαίνει ένας από σας και να λέει το ίδιο και να βγαίνει από εκεί ένας τρίτος και ένας τέταρτος;
Έχω εδώ μια σειρά δημοσιεύματα, «συγκυβερνήσεις». Ο Γιώργος Καλαντζής το είπε στις 20 Μαΐου 2007. Εν συνεχεία το είπε ο κ. Μητσοτάκης στις 14-6-2007. Το έγραψε ο Ψυχάρης στο «ΒΗΜΑ» στις 27-5-2007. Το είπε ο Λιάπης στις 4-9-2007. Το είπε και η κυρία Παπαρήγα ότι είναι ενδεχόμενο να συμβεί, στις 14 Σεπτεμβρίου του 2007. Το είπε ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Κακλαμάνης. Το είπε ο Υπουργός Υγείας κ. Αβραμόπουλος το Γενάρη του 2008. Το είπε ο κ. Πάγκαλος στις 17-2-2008. Το είπε μια σειρά ανθρώπων. Το είπε ο κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος. Το είπε ο κ. Καράογλου στον ALPHA στις 29-4-2008. Το «ψήνετε». Αλλά έχετε υπόψη σας ότι δεν θα λειτουργήσει. Δεν θα λειτουργήσει γιατί δύο νεοταξικά κόμματα...
(Ψίθυροι, θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Είναι παρά φύσιν η σύζευξη, αγαπητέ. Το αντιλαμβάνομαι. Αλλά δεν ξέρω ποιος θα αναλάβει τον ένα ρόλο και ποιος τον άλλο. Γιατί αυτό το οποίο βλέπω είναι ότι ο μεν κ. Καραμανλής δεν θέλει να κυβερνάει κι ο κ. Παπανδρέου με τη στάση του δεν πολυθέλει να κυβερνήσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία βλέπει ο ελληνικός λαός.
Ελάτε να πάμε σε μια εθνική συνεννόηση! Είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Μην φοβάστε το διάλογο. Δεν μπορώ να καταλάβω τι κάνουμε. Εδώ ο κόσμος καίγεται και η Αριστερά μεταξύ τους τρώγονται σαν τη γάτα με το ποντίκι. Δεν ξέρω βέβαια ποιος είναι η γάτα και ποιος είναι το ποντίκι. Εσείς πάλι μεταξύ σας έχετε τα δικά σας προβλήματα. Πετάγεται ο κ. Πάγκαλος και κάνει προτάσεις χθες, πετάγεται ο κ. Βερελής, εξαίρετες προσωπικότητες, κατ΄ επανάληψιν Υπουργοί, και βγαίνουν μετά κάποιοι άλλοι Υπουργοί και λένε: «όχι, κακώς μιλήσανε». Ε, σοβαρευτείτε επιτέλους! Είστε ante portas, τουλάχιστον απ΄ ό,τι λένε οι δημοσκοπήσεις. Και αυτές οι δημοσκοπήσεις, ξέρετε, είναι και λίγο περίεργες. Τη μια μέρα ανεβαίνουν και την άλλη μέρα κατεβαίνουν. Πολύ φοβούμαι ότι θα έχετε κι εσείς την τύχη του Συνασπισμού, ο οποίος είδε κάποια δεκαοχτάρια και τώρα προσπαθούμε να τον δούμε εις το βάραθρο των δημοσκοπήσεων, με την τακτική την οποία κράτησε αυτές τις μέρες εις τα γεγονότα. Ο ελληνικός λαός έχει αντίληψη και βλέπει και ξέρει και γνωρίζει το ρόλο που παίζει ο καθένας μας. Κι ο ελληνικός λαός θέλει υπευθυνότητα. Και για άλλη μια φορά εγώ κάνω έκκληση σ΄ αυτή την υπευθυνότητα. Ελάτε να πάμε σ΄ έναν εθνικό διάλογο. Ελάτε να συζητήσουμε υπεύθυνα. Μην αφήνουμε τη χώρα. Να προχωρήσει. Όλα εξαρτώνται, λέει, από τον ανασχηματισμό που θα κάνει ο κ. Καραμανλής αύριο. Θα αλλάξει τρεις-τέσσερις Υπουργούς και αυτομάτως θα δημιουργηθεί προσδοκία ελπίδας! Αν θέλει πράγματι ο κ. Καραμανλής να δημιουργήσει προσδοκία ελπίδας, ένας ανασχηματισμός αξίζει, ένας ανασχηματισμός φθάνει: Να κάνει ανασχηματισμό στα μυαλά που έχει!
Ήθελα να απευθυνθώ σήμερα στους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, στους Βουλευτές εκείνους με τους οποίους έχουμε πολεμήσει χρόνια στο μετερίζι του καλού αγώνα εναντίον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των φασιστικών μεθοδεύσεων της δεκαετίας του ΄80 για τη φασιστική τηλεόραση, με εκείνους οι οποίοι υπήρξαν σχεδόν πολιτικά παιδιά μου, εκείνοι οι οποίοι μεγάλωσαν με την TV PRESS στο σπίτι τους. Και μερικοί από σας μου χρωστάτε μερικές κασέτες να τις επιστρέψετε!
Απευθύνομαι σε σας και δεν απευθύνομαι στην Κυβέρνηση γιατί αυτή είναι απαξιωμένη ούτως ή άλλως στην κοινή γνώμη. Είναι απαξιωμένοι άλλοι γι΄ αυτά που έχουν κάνει και άλλοι γι΄ αυτά που δεν έκαναν ενώ θα έπρεπε να κάνουν. Απευθύνομαι σε σας γιατί είσθε το υγιές κομμάτι αυτής της μεγάλης παράταξης. Και βεβαίως αν ήταν ο Πρωθυπουργός στην Αίθουσα θα του έλεγα ότι το μέλλον δεν είναι δίπλα του, αλλά απέναντί του για να το καταλάβει. Γιατί αν επιμένει ότι το μέλλον είναι δίπλα του θα είναι χειρότερα σε λίγο καιρό απ΄ ό,τι είναι σήμερα. Και σήμερα συμφωνείτε όλοι ότι είναι στο ναδίρ του ο κ. Καραμανλής.
Έρχομαι λοιπόν σε σας και κάνω μια έκκληση στη σοβαρότητά σας στην ευφυΐα σας, στην ευθύνη σας. Εάν πρωθυπουργός ήταν ο κ. Παπανδρέου -χτύπα ξύλο- και κυβέρνηση ήταν όλοι αυτοί οι κύριοι που βλέπετε από δω και μέσα σε ένα χρόνο είχαν τις εξής επιδόσεις ομόλογα, σκάνδαλο Ζαχόπουλου όπου στη φυλακή πήγε το θύμα, είχαν το σκάνδαλο της SIEMENS με συγκεκριμένη αναφορά σε πρόσωπα του δικού σας χώρου εάν είχαν αποπέμψει κακήν κακώς τον ελεγκτή του μαύρου χρήματος το Ζορμπά προφανώς για να μη βγουν πράγματα στην επιφάνεια εάν είχαν το Βατοπέδι και όλο αυτό το σκάνδαλο, εάν είχαν τον άκρατο πλουτισμό κάποιων μέσα στην Αίθουσα, εάν είχαν όλες αυτές τις φορολογικές αταξίες Υπουργών τους τι θα κάνατε; Θα φωνάζατε, θα ουρλιάζατε! Είσθε τίμιοι; Είσθε τίμιοι για μένα. Θα τους καταποντίζαμε; Θα φωνάζαμε; Θα σηκωνόμαστε όρθιοι; Θα σηκώναμε το ανάστημά μας για τα ανομήματα που θα έκανε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που σας περιέγραψα; Τώρα γιατί σιωπάτε; Γιατί σας κρατάει πολύ έξυπνα ο κ. Καραμανλής το «τυράκι» του ανασχηματισμού. Και ο μεν κ. Καραμανλής επειδή ξέρει πού βρίσκεται δεν έκανε τον ανασχηματισμό τότε που έπρεπε και τον κρατάει για να περάσει η σημερινή μέρα. Και από την άλλη πλευρά ο κ. Παπανδρέου δεν κατέθεσε την πρόταση για την προανακριτική επιτροπή για να γίνει πρώτα ο ανασχηματισμός, να υπάρξουν δυσαρεστημένοι μεταξύ υμών και εκείνων που θα λείπουν για να μπορέσει μήπως και εισπράξει το κάτι τι κατά την ψηφοφορία για την προανακριτική επιτροπή.
Δηλαδή συμπεριφερόμαστε στους θεσμούς σαν να παίζουμε τάβλι, σαν να παίζουμε πλακωτό. Γι΄ αυτό ο λαός θα σας ανοίξει τις πόρτες και θα σας πει «φεύγα» και στον έναν και στον άλλον. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ερωτώ λοιπόν: Γιατί δεν είμαστε τίμιοι να πούμε ότι αυτή η Κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς; Τι είναι η ψήφιση του προϋπολογισμού; Είναι ο απολογισμός μιας χρονιάς. Δεν είναι μόνο τα αμείλικτα νούμερα του κ. Αλογοσκούφη, είναι η πολιτική μιας χρονιάς. Ή δεν είναι έτσι; Η ψήφιση του προϋπολογισμού είναι μια πρόταση μομφής ή εμπιστοσύνης αν θέλετε. Αυτό ψηφίζουμε τώρα. Άκουσα την απελθούσα κυρία Μπακογιάννη να λέει διάφορα. Μα δεν μου είπε τη μεγάλη γκέλα κύριε Γείτονα και εκεί έπρεπε να εστιάσουμε. Όλος ο κόσμος κύριε Παπουτσή, έβλεπε ότι έρχεται ο Ομπάμα και οι τυφλοί. Και εμείς πήγαμε και δώσαμε 500.000 ευρώ ενίσχυση στην Αριζόνα στο ταμείο του Μακέιν! Και στείλαμε τον πρεσβευτή της χώρας. Τόσο μακριά βλέπει αυτή η Κυβέρνηση! Πήγαμε και ποντάραμε στο Μακέιν και μας περιμένουν σήμερα στη γωνία. Τόσο επικίνδυνοι είναι! Είναι τόσο επικίνδυνοι που στέλνουν την Υπουργό Εξωτερικών στη Θράκη. Τι σημαίνει αυτό; Αυτόματη διεθνοποίηση του θέματος της Θράκης. Να στείλετε τον Υπουργό Εσωτερικών να κάνει τις παροχές και να ό,τι θέλετε. Στέλνουμε στη Θράκη την Υπουργό Εξωτερικών; Δηλαδή τι αναγνώριση είναι αυτή; Ότι δεν είναι δικό μας έδαφος και στέλνουμε την Υπουργό Εξωτερικών; Πήγε η Υπουργός Εξωτερικών στη Μεσσηνία; Πήγε η Υπουργός Εξωτερικών στην Αιτωλοακαρνανία; Αυτές είναι οι γκάφες τις οποίες κάνετε.
Επαναβαλκανοποιήσατε την Ελλάδα και αυτό είναι μέγα έγκλημα.
Και δεν ξέρω ο κ. Καραμανλής τι είδους ζυγαριά θα πάρει στα χέρια του και αν θα ζυγίσει αύριο ή μεθαύριο οποτεδήποτε κάνει τον ανασχηματισμό με αυτά που του λέω. Γυρίσαμε στα Βαλκάνια την Ελλάδα. Οι Τούρκοι αμφισβητούν ως και τις ακτές της Εύβοιας, το είδατε χθες και προχθές. Για να μην πω το τι ακούσαμε όσοι πήγαμε προχθές στην κηδεία του Τάσσου Παπαδόπουλου! Ως και τα μακάβρια ανέκδοτα, τα οποία βγήκαν την ίδια ημέρα της ταφής του και της κηδείας του από τους Κύπριους, γιατί ο απελπισμένος, όταν δεν μπορεί να πιαστεί από πουθενά, πιάνεται από τη λοιδορία. Αυτή είναι η πραγματικότητα για την εξωτερική πολιτική της χώρας. Μπορεί να είστε υπερήφανοι, λοιπόν, κατά καμία έννοια γι΄ αυτά τα οποία έχετε πράξει ή διαπράξει; Και ερωτώ, λοιπόν, τους τίμιους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας: Είστε υπερήφανοι για τη διαγωγή την οποία έδειξε η Κυβέρνησή σας τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες; Εγώ θέλω εδώ να βγει ένας και να πει: «Ναι, είμαι υπερήφανος. Τα πήγε θαυμάσια δεκαπέντε ημέρες τώρα». Ακόμα καίγεται έξω η Αθήνα, τώρα καίγεται. Δεκαπέντε μέρες καίγεται η Αθήνα και δεν πήγε κανείς να χτυπήσει την πόρτα, κλοτσιές, να μπει μέσα στο Μαξίμου να του πει: «Τι κάνεις; Καίγεται η Ελλάδα. Ξεφτιλίζεται η Ελλάδα, μειώνεται η Ελλάδα». Ή δεν είναι έτσι; Ή δεν είναι έτσι με τα μηνύματα που στέλνουμε, οι εικόνες που παίζουν; Πρωταγωνιστές ενός άθλιου έργου, το οποίο εσείς το επιτρέπετε και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το επιτρέπετε. Ρώτησα προχθές τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο και ρώτησα και τον Πρωθυπουργό: «Σκότωσε κανείς κανέναν; Γιατί κουβαλάτε αυτές τις ενοχές; Γιατί φοβάστε να σηκώσετε το ανάστημά σας; Σε σας έμελλε να σηκώσετε το ανάστημα». Όταν χρειάστηκε να σηκώσει το ανάστημα το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το έκανε. Το 1995 έδωσε εντολή και μπούκαραν μέσα στο Πολυτεχνείο και μάζεψαν πεντακόσιους τέσσερις. Τι φοβάστε, λοιπόν; Δεν πρέπει να λάβουμε μέτρα; Τι περιμένουμε; Επανάληψη της ιστορίας του Καραγκιόζη, ότι «θα κουραστεί να με δέρνει, θα ιδρώσει, θα κρυώσει και θα πεθάνει»; Δηλαδή, θα τελειώσουν τα καύσιμα στις μολότοφ; Αυτό περιμένετε; Έχετε μιλήσει με κάποιον που μένει στο κέντρο της Αθήνας; Έχετε πάει να ψωνίσετε από έναν καταστηματάρχη από αυτούς που καίγονται καθημερινώς; Τι κάνετε; Τι πράττετε; Σας άκουσα προηγουμένως που χειροκροτούσατε. Χειροκροτούσατε πάνω στα αποκαΐδια μιας Αθήνας; Τι δεχόσαστε; Τι ανεχόσαστε και γιατί το ανεχόσαστε; Και γιατί το επιτρέπετε; Και μέχρι πότε θα το επιτρέπετε; Αυτό είναι το ζητούμενο. Γιατί δεν παίρνετε πρωτοβουλίες;
Εμείς έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις, προτάσεις για να φύγουμε απ΄ αυτήν την κοινωνική κρίση ή μάλλον ακρισία κάποιων. Γιατί ακούστε, κυρίες και κύριοι. Ας μαζέψουμε τους καλύτερους όλων των κομμάτων στα οικονομικά. Δεν ξέρω ποιος ασχολείται στο Κ.Κ.Ε., ας πούμε ότι είναι ο κ. Σκυλλάκος, ας πούμε ότι είναι ο κ. Δραγασάκης από το Συνασπισμό, ας πούμε ότι είναι η κ. Κατσέλη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ας πούμε ότι είναι καλύτερος ο κ. Αλογοσκούφης, ο Βορίδης από εμάς. Και βγάζουν το ιδανικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση. Θα βγούμε από την κρίση με τις φωτιές και τις βόμβες; Εάν δεν σταματήσουμε τις βόμβες, ματαιοπονούμε. Να φέρουμε και το φίλο του κ. Παπανδρέου με το Νόμπελ Οικονομίας.
Δεν πρόκειται κανείς να μας βγάλει από την κρίση, εάν δεν σταματήσουμε αυτό το οποίο συμβαίνει έξω. Και ερωτώ: Είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε ή ο καθένας περιμένει το κάτι τι του απ΄ αυτήν την κρίση; Ή ο κ. Παπανδρέου περιμένει την τρικλοποδιά της Νέας Δημοκρατίας για να δει τι θα γίνει; Και ξέρετε, το είπα και το επαναλαμβάνω: Η πιο παλικαρίσια στάση ήταν απ΄ αυτόν που βρίσκεται ακριβώς απέναντί μου, από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Ξεκάθαρες κουβέντες. Εσείς τι είπατε; Θέλω να ακούσω τι είπε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτές τις μέρες. Δεν ψελλίζετε τίποτα, ούτε καν μιλάτε, για να δείτε πού θα πάει η ζυγαριά.
Εμείς έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και όποιος θέλει τις ακούει. Πρώτον, ιδιώνυμον η κουκούλα. Όποιος φοράει κουκούλα, κατευθείαν από το αφτί στον Εισαγγελέα, ανεξαρτήτως γιατί τη φοράει. Η κουκούλα πρέπει να είναι ιδιώνυμο. Και μην φοβάστε τη λέξη ιδιώνυμο. Σας παραπέμπω στον πολιτικό σας πρόγονο, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Δεν είναι φασιστικό το μέτρο και δεν είναι δικής μου εμπνεύσεως. Να πάρετε να δανειστείτε από το γερμανικό νόμο τι σημαίνει όταν κάποιος πλησιάζει αστυνομικό με μολότοφ. Δεν σας λέω να βγάλετε δικό σας νόμο. Να αντιγράψετε το νόμο των σοσιαλιστών στη Γερμανία, όταν πλησιάζει αναρχικός ή κουκουλοφόρος με μολότοφ τον αστυνομικό.
Και επιτέλους, να ανατάξουμε το κύρος της Αστυνομίας. Βγήκαμε πρώτοι εμείς να σχολιάσουμε την Αστυνομία, βιαστικά, άμεσα, «εν ψυχρώ δολοφονία», και βγάζει η βαλλιστική σήμερα άλλα πράγματα και ντρεπόμαστε γι΄ αυτά τα οποία βγαίνουν. Και βεβαίως, το αίμα του παιδιού δεν γυρίζει πίσω και το παιδί είτε στο σκοτώσει κάποιος με το αυτοκίνητο άθελά του ή στο πυροβολήσει, εσύ έχασες το παιδί σου και ο πόνος που έχασε το παιδί μια μάνα, είναι μεγάλος. Όμως, δεν θα αφήσουμε την παραποίηση των γεγονότων να μας λοξοδρομήσουν. Είμαστε εδώ οι πολιτικοί ταγοί του τόπου και δεν θα οδηγούμεθα από τα γεγονότα του πεζοδρομίου. Εμείς θα οδηγήσουμε το πεζοδρόμιο εις την ευθεία της λογικής επεξεργασίας των πραγμάτων.Απαξιώθηκε ο αστυνομικός εντελώς. Ποιος είναι ο αστυνομικός; Ο γιος του αγρότη ψηφοφόρου σας είναι, ο γιος του εργάτη είναι, ο γιος του δημοσίου υπαλλήλου είναι. Δεν είναι ο γιος του κεφαλαίου, δεν είναι ο γιος του Βαρδινογιάννη, δεν είναι ο γιος του Κόκκαλη. Αυτός είναι ο αστυνομικός και τον έχετε εξευτελίσει. Την επόμενη Κυριακή -και το λέω με ντροπή και ζητάω συγγνώμη εγώ εκ μέρους όποιου θέλει να δώσει συγγνώμη στους αστυνομικούς- ήταν ο γάμος ενός συμπαθέστατου αστυνομικού και με πήρε τηλέφωνο και μου λέει: «Πρόεδρε, ακυρώνεται. Μην ανέβεις στη Θεσσαλονίκη». «Γιατί ακυρώνεται, παιδί μου;». «Γιατί δεν μπορώ να αντέξω το βλέμμα που με κοιτάζουν οι συγγενείς της νύφης». Το καταλάβατε; Το καταλάβατε πού φέρατε τα πράγματα; Να ντρέπονται να δουν την οικογένειά τους. Έχετε σκεφτεί ότι στους πενήντα χιλιάδες αστυνομικούς που έχουμε, έχουμε εκατόν πενήντα χιλιάδες παιδιά που πάνε σχολείο και δεν τα παίζουν τα άλλα παιδιά, γιατί όλα αυτά τα παιδιά είναι παιδιά των «δολοφόνων»; Και είμαστε ικανοποιημένοι μ΄ αυτό που φέραμε εκεί και δεν σηκώθηκε κανείς να πει όχι, δεν είναι έργο της Αστυνομίας η πράξη ενός, που ακόμα εν πάση περιπτώσει δεν έχει επαρκώς φωτιστεί από τη δικαιοσύνη της χώρας. Δεν ευθύνονται όλοι οι δημοσιογράφοι, εάν ένας δημοσιογράφος τα παίρνει. Δεν φταίνε όλοι οι Βουλευτές, εάν κάποιος έβαλε το χέρι βαθιά στο Βατοπέδιο. Αισθάνεστε εσείς ενοχή, γιατί κάποιοι στο Βατοπέδιο έπραξαν, όπως έπραξαν; Αισθάνεστε καμία ενοχή εσείς οι Βουλευτές γιατί κάποιοι γέμισαν τους λογαριασμούς τους; Γιατί τα φορτώσαμε όλα συλλήβδην στην Αστυνομία; Για ποιο λόγο; Έχουμε τη δύναμη και το θάρρος να ζητήσουμε μία συγγνώμη από την Αστυνομία; Να πάμε την παραμονή των Χριστουγέννων μία διακομματική Επιτροπή εκεί στα ΜΑΤ. Πού φθάσαμε; Επίθεση των κουκουλοφόρων στο στρατηγείο των ΜΑΤ να καίνε τα αυτοκίνητα απ΄ έξω και οι άλλοι να κάθονται παθητικά. Και μου έλεγε το παιδί που ήταν στο δέντρο από κάτω: «Δεν με ενοχλούσε που με φτύνανε χθες, δεν με ενοχλούσε που με φτύνανε, με ενοχλούσε ότι προκαλούσαν τη μνήμη της μάνας μου που έχει πεθάνει».
Και αυτό το παιδί πρέπει να έχει νεύρα σιδερένια, να μην απαντά. Και μία εφημερίδα της Λακωνίας με πέντε ανθρώπους εκεί, ο ένας ανήκει στο ΛΑ.Ο.Σ., ο άλλος στη Νέα Δημοκρατία, ο άλλος στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ένας είναι στην Αριστερά, δεν διευκρίνισε σε ποιο από τα δύο Κόμματα της Αριστεράς, απεφάσισαν να μαζέψουν πέντε δραχμές και να τις δώσουν στα παιδάκια, στην οικογένεια του αστυνομικού και στην αδελφή του αστυνομικού που είναι σε ίδρυμα κλεισμένη, άτομο με ειδικές ανάγκες. Και βγήκαν οι τηλεοράσεις και βρίζανε. Είναι η ίδια πεντάρα που σας ενημερώνω πριν από ένα χρόνο περιθάλψει είχε τα δύο Αλβανάκια, όταν είχε σκοτωθεί ο πατέρας τους και δεν είχαν μπει στο πρόγραμμα χρηματοδοτήσεως που έκανε τότε η Εθνική Τράπεζα. Από την ίδια ομάδα. Είμαστε εύκολοι, λοιπόν, να πυροβολούμε προς κάθε κατεύθυνση. Επιβάλλεται, λοιπόν, να επιστρέψει η ευνομία και η ευταξία στην Ελλάδα. Δεν μπορείτε, κύριοι της Κυβέρνησης, να επιβάλλετε το νόμο. Έχουμε δημοκρατία κάτω στα Ζωνιανά, έχουμε δημοκρατία στα Εξάρχεια, έχουμε δημοκρατία στο Ζεφύρι, έχουμε δημοκρατία τον τελευταίο καιρό στις πόλεις που έχουμε πανεπιστημιακές σχολές ή έχουμε κατάλυση της δημοκρατίας; Δεν είναι κατάλυση της δημοκρατίας αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα; Μπορεί να επιβληθεί ο νόμος; Μπορεί σήμερα, τώρα, αυτήν τη στιγμή, να φύγει μία Επιτροπή της Βουλής και να πάμε να δούμε τι συμβαίνει στα Εξάρχεια; Μπορεί; Εμείς είμαστε, εννοείται, η εκλεγμένη εξουσία του λαού. Έχουμε τη δύναμη να πάμε τώρα στα Εξάρχεια να έχουμε μια ιδίοις όμμασι αντικειμενική εικόνα τι συμβαίνει; Το πρώτο που πρέπει να επιστρέψει είναι η ευνομία. Θα προχωρήσετε σε ιδιώνυμο.
Και καταργήστε το καταργημένο άσυλο. Τι εννοώ: Είναι καταργημένο σήμερα τοις πράγμασι, ή δεν είναι; Είναι μόνο για φοιτητές το άσυλο; Όταν μπαίνουν μέσα τα κακοποιά στοιχεία, δεν έχει καταργηθεί εν τοις πράγμασι; Γιατί έγινε το άσυλο; Για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Και μπορεί ο νεαρός των 18 ετών, των 19 ετών να αναπτύξει τις θέσεις του όταν ο κουκουλοφόρος είναι μέσα στην αίθουσα; Εάν δεν συμφωνεί ο κουκουλοφόρος μαζί του και θέλει το παιδί να πει «θέλω σπουδές, δεν με ενδιαφέρουν αυτά», τολμά να το πει; Μπορεί ένα παιδί να πει ότι «εγώ είμαι υπέρ του άρθρου 16»; Μπορεί να το πει με τον κουκουλοφόρο μέσα; Άρα, λοιπόν, δεν υπάρχει ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Έχει καταργηθεί το άσυλο. Και η δική μας πρόταση είναι να υπάρχει εισαγγελέας. Να υπάρξουν δέκα εισαγγελείς από την πολιτεία και να εκλέγει η σύγκλητος αυτόν που θέλει, αυτόν που θα υπερασπίζεται τη δημόσια περιουσία. Δεν θα επιβάλουμε εμείς κανέναν. Θα πει «αυτοί οι δέκα είναι, διαλέξτε και ψηφίστε εσείς οι καθηγητές ποιον θέλετε να προστατεύει την περιουσία του δημοσίου». Ποιος θα πληρώσει τις ζημιές;
Δεν ξέρετε τι συμβαίνει σήμερα στο πολυτεχνείο, ή κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας; Δεν ξέρετε ότι εκεί μέσα είναι άντρο ορμητηρίου του αντάρτικου των πόλεων; Δεν ξέρετε ότι εκεί, στα υπόγεια, υπάρχει ολόκληρο εργαστήριο μολότωφ; Πώς το επιτρέπουμε δηλαδή; Πρέπει, λοιπόν, να αναλάβουμε ευθύνες.
Και άκουσα τον κ. Παυλόπουλο να λέει «άφησα να κάψουν την πόλη, γιατί φοβήθηκα το αίμα». Ποιος θέλει αίμα; Είπα και προχθές ότι το αίμα ξεπλένεται με νερό, δεν ξεπλένεται με αίμα. Αλλά θα έχετε περισσότερο αίμα με την υποχώρηση που κάνετε. Και είδατε το αίμα του Περιστερίου, που είναι εντελώς διαφορετικό από το αίμα των Εξαρχείων. Θα σας έρχονται κάθε μέρα και περισσότερα κρούσματα αυτοδικίας. Διαλύθηκε η δημοκρατία, αναλάβετε τις ευθύνες. Έχουμε κατάλυση της δημοκρατίας. Αυτό έχουμε. Και όταν λέμε «κατάλυση της δημοκρατίας», τότε πρέπει να πάμε σε ειδικά δικαστήρια. Ξέρετε γιατί ο Απόστολος Παύλος δεν δικάστηκε στην αγορά; Διότι αυτό που έκανε ήταν κατάλυση του πολιτεύματος των Αθηνών και τον πήγαν στον Άρειο Πάγο, στο δικαστήριο του Θεού του Πολέμου, τον Άρη. Μήπως λοιπόν και εμείς πρέπει να σκεφθούμε σήμερα ότι πρέπει να υπάρχουν ειδικής μορφής δικαστήρια που να δικάζουν τους κουκουλοφόρους; Ποιος δικαστής τολμάει σήμερα να δικάσει κουκουλοφόρο; Συλλαμβάνει η αστυνομία. Δεν σας δημιουργήθηκε ποτέ το ερώτημα, «τόσους μαζεύουν, γιατί δεν πάει κανείς μέσα;». Φοβάται ο δικαστής και δικαίως. Όταν βλέπει ο δικαστής ότι τρέμει η εκτελεστική εξουσία, σου λέει, «εγώ θα πάω να βγάλω το φίδι από την τρύπα;». Και αυτή τη δημοκρατία βιώνουμε σήμερα. Θα δώσουμε, λέει, άλλα 50% κονδύλια διαφήμισης του τουρισμού. Ναι, και να βάλει η κ. Μπακογιάννη τις φωτιές για διαφήμιση. «Ελάτε να ζεσταθείτε στην Ελλάδα». Μα, είστε σοβαροί; Ακούω τα μέτρα που λέτε: Ανοιχτά τα ξενοδοχεία, ανοιχτά τα δωμάτια. Εγώ δεν θέλω ανοιχτά τα δωμάτια, κύριε Αλογοσκούφη, τα θέλω γεμάτα με τουρίστες, για να μπορέσουμε να βγούμε από την ύφεση. Μας πυροβολούν εκεί που έχουμε ανάγκη, τους άδηλους πόρους. Γιατί αν περιμένουμε από τη βιομηχανία, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να μας βγάλει επάνω και χρειάζεται μια σειρά μέτρων.
Πέρα, λοιπόν, από τα θέματα της ευταξίας, τα οποία είναι απαραίτητα, να αναλάβετε ευθύνες -διαφορετικά θα αναλάβετε την ευθύνη της αυτοδικίας, η οποία έρχεται- και να προχωρήσετε. Με χαϊδάκια δεν γίνεται. Μακάρι να μπορούσαμε να επιβάλουμε την τάξη σε όλους αυτούς με τις γαρδένιες που μοίραζαν τα παιδιά.
Και το κακό ξεκίνησε με τις καταλήψεις. Νομιμοποιήσαμε τις καταλήψεις. Νομιμοποίηση υπάρχει και της αποχής. Έχει δικαίωμα της αποχής ο οποιοσδήποτε. Από πότε η κατάληψη είναι νομιμοποίηση; Και αν θέλετε, σε αυτή την κρίση που βρισκόμαστε, να επαναφέρετε το άρθρο 4 του Ευάγγελου Γιαννόπουλου, ότι κουμάντο κάνει η πλειοψηφία των εργαζομένων. Η πλειοψηφία των μαθητών συν ένα και όχι η πλειοψηφία της κλίκας που μπορεί και ελέγχει τα υπόλοιπα παιδιά κάτω από φοβικά σύνδρομα. Ποιοι κυβερνούν σήμερα σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις της βίας; Βεβαίως το παιδί έχει δικαίωμα να αντισταθεί, αλλά να θέλουν τα περισσότερα και όχι τα λιγότερα να τα επιβάλουν στα περισσότερα.
Και θέλω να μάθετε ορισμένα πράγματα, γιατί εδώ είναι η στιγμή της αλήθειας. Ο ένας εκ των πιτσιρικάδων που ήταν δίπλα στον Αλέξη, όπου κανείς δεν αμφισβητεί ότι είναι ένα παιδί μιας καλής οικογένειας, πήγε και πολιόρκησε μεγάλο κανάλι προχθές και βγήκε ένας δημοσιογράφος αριστεριστής, ο οποίος κινείται αριστερότερα από ό,τι κινείστε εσείς της Αριστεράς, και πήγε να πάρει το λόγο και τον προκάλεσε. Ξέρετε τι μου είπε; «Ήμουν έτοιμος να του ρίξω καρπαζιά, αλλά εκείνη την ώρα μου είπε ότι είμαι ο φίλος του Αλέξη, τον οποίο εμείς είχαμε κάνει ήρωα, ή σχεδόν ήρωα αυτές τις μέρες». Αυτά είναι τα πραγματικά περιστατικά. Πρέπει, λοιπόν, να βρούμε την τόλμη να τα αντιμετωπίσουμε.
Καλή η εικόνα των παιδιών που εξεγείρονται και έτσι πρέπει, νέοι είναι. Ό,τι λένε τα παιδιά είναι σωστό; Όχι, τα παιδιά λένε και σωστά, αλλά δεν σημαίνει πως ό,τι λένε είναι και σωστό. Και αυτό δεν είναι δικό μου, έρχεται από τον Πλάτωνα. Δεν σημαίνει, δηλαδή, επειδή τα παιδιά θέλουν κάτι, σώνει και καλά είναι καλό. Αν ήταν έτσι τα πράγματα εδώ και χιλιάδες χρόνια, δεν θα είχαμε ανάγκη των παιδαγωγών, δεν θα υπήρχε καν σαν έννοια. Αλλά τι είδους παιδαγωγοί είμαστε σήμερα των παιδιών που τους λέμε κάντε ό,τι γουστάρετε, πετάξτε πέτρες στα αστυνομικά τμήματα, πετάξτε πέτρες εναντίον οποιουδήποτε σας αρέσει. Και από πίσω έρχεται το «ποιητικό», οι κουκουλοφόροι και πίσω από τους κουκουλοφόρους έρχονται τα τεθωρακισμένα των προβοκατόρων. Και χαίρομαι που το Κ.Κ.Ε. υιοθέτησε την άποψή μου ότι υπάρχουν ξένα και ντόπια κέντρα, τα οποία ενεργούν παράλληλα με τους κουκουλοφόρους. Γιατί την πρώτη μέρα που το είπα σ΄ αυτή την αίθουσα, ακούστηκε λίγο περίεργα από κάποιους. Και ερχόμαστε στο θέμα των διαδηλώσεων. Να έχει την ευθύνη κάθε διαδήλωσης αυτός που την οργανώνει για οποιαδήποτε ζημιά θέλει γίνει από τον οποιονδήποτε. Πώς μπορεί το Κ.Κ.Ε. και περιφρουρεί; Γιατί δεν είδαμε από συγκέντρωση του Κ.Κ.Ε. να φεύγουν κουκουλοφόροι και να καίνε γύρω-γύρω; Γιατί; Είναι πιο ικανοί; Είναι πιο μάγκες; Ξέρουν και περιφρουρούν καλύτερα; Γιατί κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να περιφρουρήσουν τις οργανώσεις αυτές που εξελίσσονται σε εκδηλώσεις βίας; Γιατί δεν μπορεί η ΓΣΕΕ να το κάνει αυτό; Και δεν μπορούν. Αν, λοιπόν, θέλουν διαδήλωση, η διαδήλωση θα γίνεται με κανόνες που θα διασφαλίζεται η τάξη και ο νόμος. Και επιτέλους, σε αυτή την περίοδο που ζούμε, κύριε Αλογοσκούφη και για όσο χρονικό διάστημα δεν μπορείτε να αποκαταστήσετε την τάξη, να κάνετε χρήση του άρθρου 11, όταν σε κάθε διαδήλωση έχουμε φωτιές. Το ξέρετε, τις περιμένετε, καίγεται η Αθήνα και κάνει το σταυρό του ο καθένας «μην καεί το δικό μου μαγαζί», «το δικό μου αυτοκίνητο», «το δικό μου περίπτερο». Για ποιο προϋπολογισμό θέλετε να μιλήσουμε σήμερα, κύριε Αλογοσκούφη, όταν έξω επικρατεί αυτό το χάος; Ποιοι αριθμοί να ευημερήσουν; Πείτε μου. Ερχόσαστε εδώ και φέρνετε έναν προϋπολογισμό, που ξέρετε και σεις ότι δεν θα εφαρμοστεί. Αν εφαρμοστεί αυτός ο προϋπολογισμός, εγώ δεσμεύομαι του χρόνου να φέρω ένα λύκο στην πλάτη από την Καστοριά περπατώντας στην εθνική οδό και γελώντας. Και θα γελάω γιατί ο Αλογοσκούφης θα κουβαλάει αρκούδα. Γι΄ αυτό θα γελάω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Είναι δυνατόν; Τουλάχιστον αυτό που θα κάνετε ως απόδραση από αυτό το στείρο προϋπολογισμό, να πάμε σε δωδεκατημόρια, κάθε μήνα και να βλέπουμε. Αυτή είναι η κατάσταση. Εμείς, ως δύναμη σοβαρότητας και υπευθυνότητας, που μας το αναγνώρισαν όλες οι πολιτικές πλευρές και ο Τύπος και ο κόσμος, συνεχίζουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Θέλουμε εθνική συνεννόηση. Η χώρα είναι σε κρίση. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε επιτέλους, αδυνατούμε μεταξύ μας να συνεννοηθούμε. Τι είναι εκείνο που απαγορεύει σ΄ αυτή την οικονομική και κοινωνική κρίση, να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε; Να βρεθούμε οι πέντε πολιτικοί Αρχηγοί και να βρεθούν και οι δύο πρώην Πρόεδροι Δημοκρατίας και οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί. Εμπιστευτήκαμε την Ελλάδα τριάντα χρόνια σε αυτούς τους τέσσερις. Με ενδιαφέρει και η εθνική αφύπνιση του Σαρτζετάκη, με ενδιαφέρει και η σωφροσύνη του Στεφανόπουλου, με ενδιαφέρει και ο πείθιος λόγος του Μητσοτάκη, με ενδιαφέρει και η αγωνία του κ. Σημίτη. Έχουμε φθάσει εδώ μέσα να μη μιλάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στον Πρωθυπουργό για οκτώ χρόνια. Πού φθάσαμε; Δεν μιλάτε στον Πρωθυπουργό σας; Να τον ακούσετε. Εγώ θέλω, λοιπόν, να έρθουν εδώ πέντε και τέσσερις εννιά και ένας ο Πρόεδρος δέκα, να καθίσουμε να δούμε τι συμβαίνει.
Εξάλλου ο Σημίτης δεν μας έβαλε στην ΟΝΕ; Δεν ξέρει τα πραγματικά μεγέθη της οικονομίας; Δεν ήξερε πού το πράγμα τράβαγε; Δεν θα πει μια χρήσιμη κουβέντα; Δεν θα ακούσουμε κάτι χρήσιμο; Τους απορρίπτουμε όλους.
Εγώ έχω μεγάλες πολιτικές διαφωνίες με το Σημίτη και ξέρετε εσείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πόσο σκληρά τον πολέμησα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έγινα σημιτικός τώρα. Η ανάγκη των πραγμάτων όμως επιβάλλει να ακούσουμε τον οποιονδήποτε διαθέτει λίγη πείρα. Γιατί μόνοι τους δεν μπορούν. Να πού τα πήγαν τα πράγματα! Γιατί λοιπόν δεν ερχόσαστε σε μια εθνική συνεννόηση και γιατί προτιμάτε αυτό που γίνεται, το υπόγειο ρεύμα, εδώ και τρία χρόνια, να βγαίνει ένας από δω και να λέει «συγκυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Νέας Δημοκρατίας», να βγαίνει ένας από σας και να λέει το ίδιο και να βγαίνει από εκεί ένας τρίτος και ένας τέταρτος;
Έχω εδώ μια σειρά δημοσιεύματα, «συγκυβερνήσεις». Ο Γιώργος Καλαντζής το είπε στις 20 Μαΐου 2007. Εν συνεχεία το είπε ο κ. Μητσοτάκης στις 14-6-2007. Το έγραψε ο Ψυχάρης στο «ΒΗΜΑ» στις 27-5-2007. Το είπε ο Λιάπης στις 4-9-2007. Το είπε και η κυρία Παπαρήγα ότι είναι ενδεχόμενο να συμβεί, στις 14 Σεπτεμβρίου του 2007. Το είπε ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Κακλαμάνης. Το είπε ο Υπουργός Υγείας κ. Αβραμόπουλος το Γενάρη του 2008. Το είπε ο κ. Πάγκαλος στις 17-2-2008. Το είπε μια σειρά ανθρώπων. Το είπε ο κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος. Το είπε ο κ. Καράογλου στον ALPHA στις 29-4-2008. Το «ψήνετε». Αλλά έχετε υπόψη σας ότι δεν θα λειτουργήσει. Δεν θα λειτουργήσει γιατί δύο νεοταξικά κόμματα...
(Ψίθυροι, θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Είναι παρά φύσιν η σύζευξη, αγαπητέ. Το αντιλαμβάνομαι. Αλλά δεν ξέρω ποιος θα αναλάβει τον ένα ρόλο και ποιος τον άλλο. Γιατί αυτό το οποίο βλέπω είναι ότι ο μεν κ. Καραμανλής δεν θέλει να κυβερνάει κι ο κ. Παπανδρέου με τη στάση του δεν πολυθέλει να κυβερνήσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία βλέπει ο ελληνικός λαός.
Ελάτε να πάμε σε μια εθνική συνεννόηση! Είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Μην φοβάστε το διάλογο. Δεν μπορώ να καταλάβω τι κάνουμε. Εδώ ο κόσμος καίγεται και η Αριστερά μεταξύ τους τρώγονται σαν τη γάτα με το ποντίκι. Δεν ξέρω βέβαια ποιος είναι η γάτα και ποιος είναι το ποντίκι. Εσείς πάλι μεταξύ σας έχετε τα δικά σας προβλήματα. Πετάγεται ο κ. Πάγκαλος και κάνει προτάσεις χθες, πετάγεται ο κ. Βερελής, εξαίρετες προσωπικότητες, κατ΄ επανάληψιν Υπουργοί, και βγαίνουν μετά κάποιοι άλλοι Υπουργοί και λένε: «όχι, κακώς μιλήσανε». Ε, σοβαρευτείτε επιτέλους! Είστε ante portas, τουλάχιστον απ΄ ό,τι λένε οι δημοσκοπήσεις. Και αυτές οι δημοσκοπήσεις, ξέρετε, είναι και λίγο περίεργες. Τη μια μέρα ανεβαίνουν και την άλλη μέρα κατεβαίνουν. Πολύ φοβούμαι ότι θα έχετε κι εσείς την τύχη του Συνασπισμού, ο οποίος είδε κάποια δεκαοχτάρια και τώρα προσπαθούμε να τον δούμε εις το βάραθρο των δημοσκοπήσεων, με την τακτική την οποία κράτησε αυτές τις μέρες εις τα γεγονότα. Ο ελληνικός λαός έχει αντίληψη και βλέπει και ξέρει και γνωρίζει το ρόλο που παίζει ο καθένας μας. Κι ο ελληνικός λαός θέλει υπευθυνότητα. Και για άλλη μια φορά εγώ κάνω έκκληση σ΄ αυτή την υπευθυνότητα. Ελάτε να πάμε σ΄ έναν εθνικό διάλογο. Ελάτε να συζητήσουμε υπεύθυνα. Μην αφήνουμε τη χώρα. Να προχωρήσει. Όλα εξαρτώνται, λέει, από τον ανασχηματισμό που θα κάνει ο κ. Καραμανλής αύριο. Θα αλλάξει τρεις-τέσσερις Υπουργούς και αυτομάτως θα δημιουργηθεί προσδοκία ελπίδας! Αν θέλει πράγματι ο κ. Καραμανλής να δημιουργήσει προσδοκία ελπίδας, ένας ανασχηματισμός αξίζει, ένας ανασχηματισμός φθάνει: Να κάνει ανασχηματισμό στα μυαλά που έχει!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου